سگ دوبرمن پینشر در اواخر قرن 19 میلادی در آلمان به عنوان سگ نگهبان پرورش داده شد. اجداد آنها تقریبا ناشناخته است، اما اعتقاد بر این است که سگ های دوبرمن ترکیبی از نژاد های مختلف سگ تریر سیاه، روتوایلر و پینشر می باشد. این سگ نگهبان با پوشش خارجی براق، دارای بدن ورزشکار با ماهیچه های زیاد است که آن را به صورت یک سگ اشرافی نشان خواهد داد. این سگ ها بسیار پر انرژی و باهوش هستند که می‌توانند به عنوان سگ نگهبان یا سگ های پلیس، سگ های ورزشکار و در نهایت یک همراه و همدم عالی فعالیت کنند.
فهرست
مشخصات نژادی
تطبیق پذیری کلی: معمولی
تطبیق پذیری با زندگی آپارتمانی: معمولی
برخلاف اعتقادات عمومی، اندازه کوچک لزوما یک سگ آپارتمانی نمی سازد. سگ های زیادی با اندازه کوچک وجود دارند که با توجه به میزان انرژی و نوع شخصیت برای نگهداری در آپارتمان مناسب نیستند. از ویژگی های یک سگ آپارتمانی خوب و مناسب می توان به ساکت بودن، کم انرژی بودن، رفتار مودبانه با ساکنان منزل اشاره کرد.
مناسب برای صاحبان تازه کار: معمولی
نگهداری برخی از سگ ها نسبت به سایر آنها ساده تر است. آنها ساده تر می آموزند و انعطاف پذیری بالاتری دارند تا در مقابل اشتباهات یا ناسازگاری های صاحبان خود عقب نشینی کنند. این گونه سگ ها بسیار حساس هستند و تفکر مستقلی دارند که ادعا می شود نگهداری آنها ممکن است برای صاحبان تازه کار سخت تر باشد.
سطح حساسیت: خیلی زیاد
انواع نژاد های سگ می توانند میزان حساسیت بالایی داشته باشند یا به هر اتفاقی بی توجه باشند. سگ هایی با حساسیت کم که به آنها “بی قید”، “شکیبا”، “انعطاف پذیر” و “پوست کلفت” می گویند؛ بهتر می توانند یک خانواده ی پر سرو صدا، پر هرج و مرج، با ادعای زیاد و روتین متغیر را تحمل کنند. بچه های کوچک دارید؟ میهمانی های شام پر سر و صدا برگزار می کنید؟ یا یک زندگی گیج کننده را هدایت می کنید؟ نیاز به یک سگ با حساسیت کم خواهید داشت.
میزان تحمل پذیری تنها بودن: کم
بعضی از نژاد ها در برقراری ارتباط و پیوند دادن خود با خانواده بسیار عالی عمل می کنند؛ به گونه‌ای که اگر به دلایل مختلفی از خانواده و صاحبان خود دور بمانند، ممکن است شرایط متشنج و نگران کننده‌ای را بوجود آورند. در این نژاد ها در صورتی که سگ در طول روز با خانواده خود وقت بگذراند یا به محل کار برده شود، رفتار و عکس العمل مناسب تری از خود نشان خواهد داد.
میزان تحمل پذیری هوای سرد: خیلی کم
نژاد هایی با پوشش خارجی بسیار کوتاه یا بدون پوشش با چربی بدنی کم یا بدون چربی که از جمله آنها می توان به نژاد گریشن اشاره کرد؛ در برابر سرما بسیار آسیب پذیر هستند. سگ هایی که طاقت کمی در برابر سرما دارند باید در آب و هوای خنک زندگی کنند و برای پیاده روی در هوای سرد نیاز به استفاده از یک پالتو یا ژاکت مخصوص خواهند داشت.
میزان تحمل پذیری هوای گرم: زیاد
سگ هایی که پوسته خارجی ضخیم دارند در برابر گرمای بیش از حد آسیب پذیر هستند. همچنین نژاد هایی با بینی های کوتاه مانند بولداگ یا پاگ ها هستند که با توجه به نوع بینی های خود نمی توانند به خوبی خنک شوند. اگر سگ هایی با نژاد حساس به گرما انتخاب می کنید، باید در روز های گرم و مرطوب آن را در خانه نگه دارید و باید در مورد تمرین دادن این نوع نژاد سگ در گرما بسیار محتاط باشید.
رفتار دوستانه
میزان رفتار دوستانه بطور کلی: متوسط
میزان رفتار محبت آمیز با خانواده: عالی
برخی از نژاد ها بسیار مستقل و کناره گیر هستند، حتی اگر در کنار صاحبان خود بزرگ شده باشند و زمان کودکی خود را در کنار آنها گذرانده باشند. نژاد های دیگر با یک شخص خاص پیوند می خورند و نسبت به سایر افراد بی توجه هستند. نژاد، تنها عامل برای مشخص کردن میزان محبت در سگ ها نیست. سگ هایی که داخل خانواده ها و با انسان ها بزرگ شده اند خیلی راحت تر می توانند با سایر انسان ها ارتباط دوستانه برقرار کنند.
رفتار دوستانه با کودکان: خوب
مهربان بودن با کودکان، اندازه و مشخصات رفتاری در مقابل کودکان، در آغوش کشیدن ظرف غذای خود، نداشتن مشکل با بازی ها و جنب و جوش های کودکانه، از جمله رفتاری دوستانه با کودکان است که یک سگ را به عنوان نژاد کودک دوست نشان می دهد. ممکن است با دیدن لیست سگ های کودک دوست متعجب شوید که در آن نژاد سگ های بوکسور سفت و سخت و تریر های استافوردشیر آمریکایی قرار دارند. سگ های کوچک و ظریف با روحیه بلقوه تند مانند چیوهوها زیاد خانواده دوست نیستند.
میزان رفتار دوستانه با دیگر سگ ها: خیلی ضعیف
رفتار دوستانه با سگ های دیگر و رفتار دوستانه با انسان ها دو چیز بسیار متفاوت است. برخی از سگ ها ممکن است حمله کنند یا سعی کنند بر سگ های دیگر مسلط شوند؛ دیگر سگ ها ترجیح می دهند بازی کنند تا بجنگند و برخی دیگر دم تکان می دهند و فرار می کنند. نژاد تنها عامل برای مشخص کردن رفتار دوستانه نیست. سگ هایی که حداقل از سن شش تا هشت هفتگی تا رسیدن به بلوغ با صاحبان خود می گذرانند، به احتمال زیاد مهارت های اجتماعی خوبی خواهند داشت.
رفتار دوستانه با غریبه ها: معمولی
سگ های غریبه دوست با دم تکان دادن و پوزه به خاک مالیدن به میهمانان و غریبه ها سلام می کنند. گونه های دیگر خجالتی، بی تفاوت یا پرخاشگر هستند.
نظافت بهداشتی
نظافت بهداشتی به طور کلی: خوب
میزان ریخت و پاش: زیاد
اگر می خواهید محل زندگی خود را با یک سگ شریک شوید، بهتر است با توجه به مقدار ریزش موهای آن نژاد نسبت به انتخاب آن اقدام کنید. ریختن موها در بین نژاد های مختلف متفاوت خواهد بود. در بعضی از نژاد ها، موها به صورت فصلی ریخته می شود و در نژاد های دیگر خیلی دیر و به سختی ریخته می شود. اگر جزء افراد منظم هستید، بهتر است نژاد هایی با ریزش موهای کم انتخاب کنید.
مقدار پتانسیل کثیف کاری و بهم ریختگی: زیاد
سگ های مستعد کثیف کاری، هنگامی که نزدیک شما می شوند تا سلام کنند رد نخ مانند از بزاق دهان را بر روی بازو های شما بر جای بگذارند و باعث بوجود آمدن لکه های بزرگ و مرطوبی بر روی لباس شما شوند. اگر رفتار نسبتا خوبی در مقابل ایجاد لکه هایی از بزاق دهان بر روی لباس های خود دارید، مشکلی نخواهد بود. اما اگر در اینگونه موارد حساس هستید، بهتر است سگی را انتخاب کنید که پتانسیل کثیف کاری و بهم ریختگی کمی داشته باشد.
میزان تمیزی و نظافت آسان: خیلی خوب
برخی از سگ ها نیاز به تمیزکاری و نظافت بسیار زیادی خواهند داشت در صورتی که بعضی از آنها می توانند نظافت خود را تا حدودی انجام دهند. اگر زمان لازم برای نظافت سگ را دارید می توانید سگ های نوع دوم را انتخاب کنید یا اینکه شخصی را برای انجام کارهای تمیز کاری آن استخدام کنید.
میزان سلامت عمومی: خیلی ضعیف
با توجه به شیوه های نادرست در پروش برخی سگ ها، یک سری از نژاد ها در شرف ابتلا به مشکلات بهداشتی ژنتیکی هستند که از جمله این مشکل ها می توان به در رفتگی مفصل ران اشاره کرد. این بدین معنی نیست که هر سگی از این نژاد مبتلا به این نوع بیماری می شود، بلکه این معنی برداشت می شود که آنها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری مواجه هستند. اگر در حال حاضر تصمیم جدی برای خرید یک سگ در یک نژاد خاص دارید، بهتر است اطلاعات کافی در مورد بیماری های ژنتیکی آن نژاد داشته باشید.
میزان پتانسیل برای افزایش وزن: متوسط
بعضی از نژاد ها دارای اشتهای دلچسب بسیار زیادی هستند و تمایل دارند وزن خود را به راحتی افزایش دهند. اضافه وزن، همانند انسان ها می تواند مشکلات بسیار زیادی را برای سگ ها بوجود آورد. اگر نژادی را انتخاب می کنید که مستعد افزایش وزن است، نیاز دارید که یکسری محدودیت های غذایی برای آن در نظر بگیرید. کما اینکه باید برنامه ورزشی مناسبی برایش ترتیب داده و وعده های غذایی آن را در طول روز اندازه گیری کنید.
اندازه: بزرگ
سگ ها در اندازه های بسیار متفاوتی با توجه به نوع و نژاد آنها وجود دارند. اندازه سگ ها تاثیر بسیار زیادی در انتخاب آنها دارد چرا که با توجه به نوع و اندازه مکان باید یک سگ مناسب انتخاب شود. با توجه به این نکته برای انتخاب سگ های آپارتمانی تصمیم گیری می کنند. شما با توجه به اندازه و نوع مکان زندگی خود تصمیم به انتخاب یک سگ از نژاد مناسب خواهید گرفت . می توان گفت این گزینه یکی از عوامل مهم در تقسیم بندی سگ ها محسوب می شود.
قابلیت آموزش
میزان یادگیری سریع: خیلی خوب
میزان هوش: خیلی خوب
میزان رانده شدن به سمت طعمه: کم
میزان گرایش به پارس یا زوزه: خیلی کم
پتانسیل سیاحت یا سرگردانی: کم
نیاز های ورزشی
میزان سطح انرژی: معمولی
میزان سختی: معمولی
میزان نیاز های ورزشی: معمولی
پتانسیل بازیگوشی: خیلی زیاد
آمار حیاتی
گروه نژادی: سگ های مخصوص کار ( سگ روتوایلر)
ارتفاع: 60 تا 71 سانتی متر ارتفاع تا شانه ها
وزن: 27 تا 36 کیلوگرم
طول زندگی: 10 تا 13 سال
اطلاعات بیشتر در مورد نژاد دوبرمن پینشر
از آنجا که دوبرمن پینشر (که در برخی از کشور ها به صورت Dobermann نوشته می شود)، در اواخر قرن نوزدهم به وجود آمد، این نژاد در دنیای سگ ها یک نژاد جدید در این دهه محسوب می شد. ولی این امر مانع از تبدیل شدن به یکی از محبوب ترین و شناخته شده ترین نژادها در ایالات متحده، دوبی و…. نمی شود. نگاه بسیار زیبا و لطیف و همچنین استایل بدنی مخصوص سگ های ورزشکار را دارند.
سگ های دوبرمن به اختصار دوبی باهوش، هوشیار و وفادار هستند. آنها یک سگ نگهبان شجاع و همچنین یک همراه خانوادگی محبوب هستند. شهرت بسیار زیاد سگ های دوبرمن بر آنها پیشی گرفته است به طوری که در حال حاضر تمام دنیا این نژاد را می شناسند. آنها ترس درونی از افراد ناشناس دارند. درست است، کمی قبل گفتیم که دوبرمن ها نگهبانان نیرومندی هستند، اما معمولاً سگ آرام، مراقب و دوست داشتنی می باشند. به دنبال مشکل نمی گردند، بسیار شجاع هستند و در صورت درک خطر، از خانواده و محیط زندگی خود دفاع خواهند کرد. دوبرمن پینشر از بودن در یک خانواده لذت می برد. آنها دوست دارند با کسانی که دوستشان دارند زندگی کنند و وقتی این عشق وجود داشته باشد و آن را حس کنند، غریضه محافظت از خانواده را به صورت طبیعی از خود نشان می دهند. تا زمانی که با مهربانی با آنها برخورد شود، با فرزندان، دوستان و میهمانان با محبت و احترام رفتار می کنند.
تاریخچه
روزی روزگاری، در اواخر قرن نوزدهم، یک مأمور جمع آوری مالیات به نام لوئیس دوبرمن وجود داشت که در شهر آپولدا، در منطقه تورینگن آلمان زندگی می کرد. کار او برای جمع آوری پول خطرناک بود زیرا راه‌زنان در این منطقه وجود داشتند که ممکن بود در حین انجام دادن کار به او حمله کنند. از آنجا که دوبرمن همچنین شکارچی سگ ماهری در آن شهر بود، اغلب اوقات برای محافظت از خود یک سگ به همراه خود می برد. دوبرمن با ایده یک همراه وفادار و محافظ، پرورش سگ را آغاز کرد. نتیجه آزمایشات پرورش او، دوبرمن پینشر اولیه بود. هیچ گزارشی در مورد اینکه سگهای دوبرمن برای ایجاد نژاد از چه مواردی استفاده می کنند، در دست نیست، اما حدس می زند که روتوایلر، پینشر آلمانی و تریر هایی با رنگ مشکی و کرم، بخشی از این ترکیب هستند.
همچنین بخوانید: غذای سگ دوبرمن
دوبرمن برای اولین بار در سال 1876 نمایش داده شد، جایی که با شور و شوق زیادی با او روبرو شد. هنگامی که دوبرمن در سال 1894 درگذشت، ترکیب واقعی برای پرورش سگ های دوبرمن با او به خاک سپرده شد. با این حال به دلیل مشارکت وی در پرورش نژاد، به افتخار این سگ ها را با نام وی نامگذاری کردند. در اواخر قرن نوزدهم، پرورش دهندگان آلمانی که کار دوبرمن را ادامه می دادند، در درجه اول نگران عملکرد بودند تا ظاهر. آنها می خواستند دوبرمن را توسعه دهند تا یک “سگ فوق العاده” بوجود آورند. اوایل، آنها فقط شجاع ترین، باهوشترین ، سریعترین و سخت ترین سگ ها را پرورش می دادند. آنها تقریباً خیلی خوب موفق شدند. گونه های امروزی دوبرمن از تلاش آنها بود که به دلیل سرسخت بودن و پرخاشگریشان شناخته می شوند.
شخصیت
یک سگ فوق العاده باهوش و فوق العاده فعال؛ این همان چیزی است که شما هنگام گرفتن یک دوبرمن پینشر مشاهده خواهید کرد. همچنین می توانید به سادگی یک سگ وفادار و قابل اعتماد را در سگ های دوبرمن مشاهده کنید، سگ هایی که می توانند به سادگی با خانواده خود سرگرم شده و بازیگوشی را در کنار آنها تجربه کنند. آنها یک محافظ یا نگهبان ذاتی هستند، که وقتی فکر می کنند خانواده شان مورد تهدید قرار گرفته اند، از هیچ عکس العملی دریغ نخواهند کرد. اما بدون دلیل پرخاشگر نیستند. دوبرمن ها دوست دارند همیشه در حال فعالیت باشند. آنها به سرعت یاد می گیرند و آموزش آنها آسان است. به همین دلیل همواره باید به دنیال درس ها و آموزش های جدیدی برایشان باشید.
سگ های دوبرمن مدتی طول می کشد تا بزرگ شود. آنها تا زمانی که سه تا چهار سال سن دارند، توله سگ باقی می مانند. خلق و خوی تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله وراثت ، آموزش و جامعه پذیری شکل می گیرد. توله سگ هایی که با خلق و خوی خوب، کنجکاو و بازیگوش هستند، مایلند به مردم نزدیک شوند و توسط آنها نگهداری شوند. برای آشنایی بیشتر با مدت زمان بزرگ شدن این سگ ها و همچنین شخصیت آنها در دوره های متفاوت می توانید اقدام و نزدیکان آنها را مورد بررسی قرار دهید.
سلامتی
سگ های دوبرمن به طور کلی سالم هستند ولی مانند تمام نژاد ها در برخی شرایط مستعد ابتلا به بیماری های خاصی می باشند. همه دبی ها به بیماری یا بیماری هایی که گفته می شود مبتلا نخواهند شد، ولی بسیار اهمیت دارد هنگام برخورد با این بیماری ها در مورد هر کدام از آنها اطلاعات لازم و کافی داشته باشید. از جمله این بیماری ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• بیماری فون ویلبراند: یک اختلال ژنتیکی است که مربوط به توانایی حیوانات در لخته شدن خون می باشد. علائم اصلی این بیماری خونریزی بیش از حد پس از ایجاد زخم یا جراحت است.
• دیسپلازی هیپ یا دررفتگی مفاصل ران: این بیماری یک بیماری ارثی است که در صورت فرار نگرفتن مفاصل در جای اصلی خود بوجود خواهد آمد.
• آتروفی پیشرونده شبکیه
• کم کاری تیروئید
• کاردیومیوپاتی: این بیماری به وضعیتی گفته می شود که عضله های قبل نازک و ضعیف شوند.
• نارکولپسی: این بیماری به دلیل ناتوانی مغز در تنظیم الگو های خواب بوجود می آید.
• گشاد شدن معده
مراقبت
دوبرمن پینشر بهترین سگ برای نگهداری در خانه های حومه شهر است. آنها روزانه به تمرین و ورزش زیادی احتیاج دارند. این ویژگی ممکن است برای افراد شاغل که فعالیت زیادی در طول روز انجام می دهند خسته کننده باشد. آنها برای نگهبانی و حفظ امنیت خانواده خود در برابر حیواناتی که سهوا در محل زندگی آنها قدم می زنند، به خانه ای با حیاط محصور احتیاج دارند. آنها نباید برای مدت زمان طولانی تنها بمانند و یا به عنوان یک سگ در خارج از خانه نگهداری شوند. از مهم ترین نکات برای نگهداری دوبرمن ها استفاده نکردن از زنجیر است. دوبی باید در تمام فعالیت های خانوادگی، حضور داشته باشد و وقت زیادی را در کنار خانواده سپری کند.
تغذیه سگ دوبرمن پینچر
برای حفظ سلامت سگ ها بهتر است که از محصولات ارگانیک جهت تغذیه آن ها استفاده شود. به عنوان مثال می توان از غذای مخصوص سگ ها که از مرغ ارگانیک، گوشت بره، برنج قهوه ای، بذر کتان و جو دو سر تشکیل شده، استفاده کرد. همچنین می توان در دستور غذایی آن ها مقداری روغن گل مغربی (گل پامچال)، جلبک های سبز-آبی، جینگو بیلوبا (نوعی گیاه دارویی)، زنجبیل و مواد مغذی و مفیدی از این قبیل را به کار برد. کندروئتین و گلوکزامین از جمله موادی هستند که برای تقویت مفاصل مفید بوده و مواد پروبیوتیک نیز به حفظ سلامت سیستم گوارش سگ ها کمک می کنند. بنابراین بهتر است غذای سگ ها تمام مواد مغذی و مفید را شامل شود.
مقدار غذای روزانه این سگ ها را می توان 2.5 تا 3.5 فنجان غذای خشک با کیفیت در روز که به طور کلی به دو وعده غذایی تقسیم بندی می شود، در نظر گرفت.
پوشش خارجی و نظافت
پوشش خارجی براق و صاف دوبرمن ها کوتاه است و نزدیک پوست قرار دارد. ممکن است در زیر گردن لایه های پوششی جزئی غیر از لایه اصلی داشته باشند. رنگ پوشش خارجی آنها مشکی، قرمز، آبی و حنایی است. آنها بالای هر چشم دارای نشانه هایی هستند. این نشانه ها بر روی پوزه، گلو و سینه آنها همچنین روی پاها مشاهده شده است. پوشش خارجی براق دبی نیاز به نظافت کمی دارد. دوبرمن ها سگ های تمیزی هستند. به طول کوتاه پوشش خارجی آنها توجه نکنید. این نوع پوشش خارجی هم مستعد ریزش است. در این موارد نیاز به شانه زدن به صورت هفتگی با استفاده از شانه های مخصوص خواهد داشت. پس از فعالیت بسیار زیاد یا ورزش نیاز به استحمام دارد. با این حال، حمام مکرر لازم نیست. حداقل دو یا سه بار در هفته دندانهای دوبرمن خود را مسواک بزنید. اگر می خواهید از بیماری لثه و بوی بد دهان جلوگیری کنید، مسواک زدن روزانه بهترین روش خواهد بود.
