ماهی اوراتوس {Melano chromis auratus} اولین بار توسط بولنگر در سال 1897 معرفی شد. این ماهی ها بومی ساحل سنگی دریاچه مالاوی در آفریقا هستند. اوراتوس ها در قسمت جنوبی دریاچه از صخره جالو،یعنی شمال و جنوب ناخوتا کوتا تا صخره های تمساح زندگی می کنند. آن ها در ساحل شرقی یافت نمی شوند. این گونه با عنوان lease concern در لیست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت قرار گرفته است. اگرچه آنها بومی دریاچه مالاوی هستند ولی در قسمت جنوبی گسترده شده اند و در حال حاضر هیچ تهدیدی شناسایی نشده است. این گونه نام های شناخته شده دیگری ازجمله مبونا طلایی، سیکلید طلایی، سیکلید طلایی مالاوی و نام علمی قبلی آن یعنی Pseudotropheus auratus دارد. ماهی سیکلید اوراتوس در مناطق صخره ای ساکن است. این گونه به صورت گروه های چند نفره زندگی می کند که از یک نر و چند ماده تشکیل می شود؛ نر غالب (برنده) دارای یک گروه از چند ماده است. نرها و ماده هایی که متعلق به آن مکان نیستند می توانند به صورت فردی و یا گروه های 8 الی 10 نفره زندگی کنند. آنها از موجودات و گیاهان ریز داخل صخره ها و همین طور پلانکتون ها به مقدار کم تغذیه می کنند. این موجودات ریز داخل صخره ها شامل حشرات، سخت پوستان، حلزون ها، کنه ها و زئوپلانکتون ها هستند.
همچنین بخوانید: ماهی فلاور
ویژگی های ظاهری ماهی اوراتوس
سیکلید اوراتوس دارای پوزه ای گرد، دهان باریک و باله پشتی که تا آخر بدنش کشیده شده است. آنها دندان هایی برش دار دارند که فاصله نزدیک آنها برای تغذیه از موجودات ریز داخل صخره های طبیعت طراحی شده است. طول این ماهی ها به 11 سانتی متر می رسد، اما گاهی اوقات در آکواریوم می توانند بزرگتر شوند. عموما نرها بزرگتر از ماده ها هستند. اوراتوس ها تا 5 سال می توانند عمر کنند. از نظر رنگ آمیزی، ظاهر نر بسیار متفاوت از ماده است. پشت نر زرد طلایی تا زرد کمرنگ و باقیمانده بدن آن سیاه است. سیکلید اوراتوس نر دارای یک باله پشتی زرد رنگ و تا حدودی شفاف با لکه های سیاه است. یک خط زرد و باریک لبه دار به رنگ آبی نئونی به طور افقی از وسط بدن و از پشت ناحیه آبشش به سمت باله دمی کشیده شده است. باله دمی مشکی و لبه خارجی آن زرد است. باله های لگنی مشکی با پیرایش آبی نئونی هستند. اما ماده ها طلایی رنگ هستند. باله پشتی آن ها مشکی و لبه آن طلایی است. پشت آن سیاه و بیشتر بدن طلایی می باشد و یک خط سیاه و سفید به صورت افقی از وسط بدن از پشت چشم تا باله دمی کشیده شده است. باله دم سفید و دارای لکه های سیاه در قسمت فوقانی بوده و قسمت پایین آن طلایی است. بقیه باله ها نیز طلایی هستند.
مشکلات نگهداری ماهی
سیکلیدهای اوراتوس ماهی های تهاجمی هستند و این ویژگی در ماهی های نر بیشتر به چشم می خورد. این گونه را نمی توان با دیگر ماهی ها در یک آکواریوم نگهداری کرد و فقط با دیگر سیکلیدها می توانند نگهداری شوند. شما باید یک آکواریوم مناسب با قابلیت تعویض مکرر آب تهیه کنید. این گونه در معرض ابتلا به بیماری نفخ مالاوی و سایر بیماری ها است که در صورت عدم نگهداری درست، می تواند همه ماهیان آب شیرین را تحت تاثیر قرار داده و به آن ها نیز سرایت کند. ماهی اوراتوس به راحتی تولید مثل می کند و پرورش بچه های نیز آسان است.
همچنین بخوانید: ماهی گرین ترور
تغذیه ماهی اوراتوس
سیکلید اوراتوس یک ماهی گیاهخوار و غالبا علف خوار می باشد. بنابراین ممکن است هر گیاهی که در آکواریوم قرار دهید بخورد. آنها باید چندین بار در روز از وعده های غذایی کوچک شامل غذاهای خشک، تازه و منجمد که غنی از مواد گیاهی هستند تغذیه کنند. اسپرولینا به عنوان یک ماده غذایی اصلی توصیه می شود. این غذاها به روشن نگه داشتن رنگ کمک می کنند. از دادن غذاهایی مانند قلب گوشت گاو اجتناب کنید؛ زیرا میتواند باعث بروز مشکلات گوارشی شود. همیشه بهتر است به جای یک وعده غذایی بزرگ، در چندین وعده به این گونه ماهی ها غذا دهید. با این کار کیفیت آب برای مدت زمان بیشتری بالا می رود. البته همه ماهی ها از ویتامین ها و مکمل های اضافه شده به غذاهای خود بهره مند می شوند.
مراقبت از آکواریوم
سیکلید های مالاوی در شرایط نامناسب آب بسیار سریع بیمار خواهند شد. نفخ مالاوی یک بیماری معمول می باشد. به خصوص اگر نیازهای غذایی آن ها که بیشتر از همه گیاه خوار هستند، با غذاهای با کیفیت تامین نشود.بسته به بار زیستی هفته ای 20 تا 50 درصد تغییر آب دهید.
رفتارهای اجتماعی
این ماهی جزو ماهی های اجتماعی محسوب نمی شود. اما می توانید آن ها را با برخی دیگر از سیکلید های تهاجمی نگهداری کنید. فقط مراقب باشید که از نظر شکل و رنگ شبیه یکدیگر نباشند وگرنه مورد حمله قرار می گیرند. آن ها نسبت به ماهی های نر گونه های دیگر، تهاجمی هستند. اوراتوس ها بهتر است به صورت گروه هایی با یک نر و چند ماده نگهداری شوند؛ زیرا به هر ماهی نر دیگری در آکواریوم حمله کرده و آنها را خواهند کشت. برای ماده ها این مسئله صدق نمی کند. نرها حتی گاهی ماده ها را نیز در آکواریوم های کوچک تر میکشند. ماده ها در نزدیکی زمانی که تخمک های آن ها رشد کرده و نزدیک به ترشح هستند پرخاشگر می شوند.
انواع بیماری ماهی
همانطور که پیش تر نیز به آن پرداختیم، نفخ مالاوی یک بیماری معمول است. آنها به سایر بیماری های معمول نیز حساس هستند. به خصوص اگر آب آکواریوم تازه و تمیز نبوده و از کیفیت اکسیژن رسانی پایینی برخوردار باشد، زمینه برای ابتلا به بیماری های مختلف به وجود می آید. یک مشکل رایج lch است که با افزایش دمای آکواریوم تا 86 درجه به مدت 3 روز قابل درمان می باشد. اگر این روش کارساز نبود، لازم است تهویه های آب را بردارید. چندین داروی ماهی بر پایه مس برای lch در دسترس است. از این ماده باید به میزان مناسب استفاده شود؛ بنابراین حتما به توصیه های درج شده بر روی بسته بندی این مواد توجه کنید. همچنین برای حفظ سطح مناسب می توان از تست مس استفاده کرد. شما می توانید افزایش دما را با یک درمان دارویی lch ترکیب کنید. همانند اکثر ماهیان، اوراتوس ها نیز در معرض ابتلا به بیماری های پوستی و سایر آلودگی های انگلی )تک سلولی ها و کرم ها)، عفونت های قارچی و عفونت های باکتریایی هستند. توصیه می شود که در مورد بیماری های شایع آکواریوم مطالعه کنید.
