فهرست مطالب (در صورت نیاز به دسترسی راحت تر از این قسمت انتخاب کنید)
مشخصات سگ نژاد بروکسل گریفون
سگ های نژاد بروکسل گریفون همچنین با نام های بروکسل گریف، گریف، گریفون، بلژیک گریفون، ریزه میزه، برابانکون گریفون شناخته می شوند.
طول عمر: 9 تا 15 سال
شجره نامه: دارند در گروه سگ های فانتزی قرار می گیرند.
ارتفاع: در سگ های نر 18 تا 20 سانتی متر
وزن: سگ های نر و ماده 3.6 تا 4.5 کیلوگرم
خصوصیات نژادی
اندازه: کوچک
میزان نیاز ورزشی: معمولی
قابلیت آموزش آسان: خیلی راحت
میزان ریزش مو: معمولی
نظافت: معمولی
رفتار خوب با کودکان: معمولی
میزان سلامت این نژاد: معمولی
هزینه نگهداری: معمولی
میزان تحمل تنها بودن: متوسط
هوش: معمولی
نکات برجسته نژاد سگ بروکسل گریفون
نکات مثبت
• طبیعت سرگرم کننده و دوست داشتنی دارند
• آنها همیشه به مراقب و سرگرم کننده هستند
• بسیار مناسب برای زندگی در آپارتمان هستند
• نیاز به تمرین خیلی زیاد ندارند
• آنها در طول سال فقط در فصل های بهار و پاییز ریزش مو دارند
• برای نگهداری از آنها نیاز به نظافت خیلی زیاد نیست
• برای کسانی که برای بار اول می خواهند سگ نگهداری کنند مناسب هستند
نکات منفی
• روابط عاطفی بسیار زیادی با خانواده های خود برقرار می کنند و در هنگام دوری بسیار رنج می برند
• از صدای خودشان لذت می برند
• می توانند سرسخت با تفکرات مستقل باشند
• مانند بسیاری از نژاد های مینیاتوری برای نگهداری در خانه مشکل خواهند بود
اطلاعات بیشتر در مورد سگ نژاد بروکسل گریفون
این نژاد که از بلژیک سرچشمه می گیرد، قبلاً به عنوان “سگ هایی خیابانی بلژیکی” شناخته می شدند و فقط با دیدن چهره های آنها قابل تشخیص و شناسایی بودند. این سگ های کوچک به نظر می رسد که دارای طبیعت سرگرم کننده و دوست داشتنی هستند: اینها فقط دو مورد از دلایلی است که گریفون ها به عنوان یک انتخاب محبوب برای حیوانات خانگی و همراهان خانواده نه تنها در بریتانیا بلکه در سایر نقاط جهان تبدیل شده اند. دو نوع گریفون وجود دارد، اولین پوشش خارجی صاف و دیگری حالت دار یا فر دارد. بروکسل گریفون با پوشش خارجی صاف به Petit Brabançon معروف است، اما هر دو سگ های جذابی هستند که از داشتن سرگرمی بسیار جالب لذت می برند و شخصیت خوبی برای سگ های همراه در آنها وجود دارد.
تاریخچه
در ابتدا که در بلژیک پرورش داده شد، ریشه واقعی بروکسل گریفون رمز و راز باقی ماند، اما با گذشت سال ها، مردم داستانهای مختلفی را در مورد چگونگی بوجود آمدن این نژاد و چگونگی رشد این سگ های کوچک ارائه داده اند. یک داستان به ما می گوید که این نژاد قرن هاست که به نقل از نقاشی استاد قرن پانزدهم ژان ون ایک که سگی شبیه به این سگ را در نقاشی های خود به تصویر کشید، معرفی شد. داستان دیگر می گوید که سگ های نوع گریفون برای اولین بار در اواخر دهه 1800 دیده می شدند و پس از کسب مقام سوم در نمایشگاه بزرگ سگ بروکسل محبوبیت پیدا کردند. با این گفته، سگهای کوچک مشابه در ابتدا به سگ های پایدار پرورش داده می شدند، که جمعیت حیوانات دیگر را کنترل می کردند، از اسب ها و کابین ها محافظت می کردند. آنها همیشه به دلیل هوش، استقامت و سرسختی خود بسیار با ارزش بودند. آنها به “سگ های پایدار” یا “جوجه های کوچک خیابانی” معروف بودند و اغلب در طول روز اجازه داشتند که همراه با مربی های خود به داخل خیابان های بروند و آموزش داده شوند.
این نژاد به لطف ظاهر زیبا و طبیعت محبت آمیز، در بین خانم ها بسیار محبوب شد. تصور می شود که این نژاد با عبور از پاگ ها، پینچر ها و سگهای پایدار بلژیکی تولید شده است. با گذشت زمان، گریفون به دلیل استحکام خود بسیار ارزشمند شد و به دلیل تلفیق ذهنیت “سگ خیابانی” با هوش یک پینچر مشهور شد. باشگاه بروکسل گریفون در دهه 1880 با تنظیم استاندارد نژاد تأسیس شد. با این حال، با افزایش محبوبیت این نژاد، بسیاری از سگ های خوب پرورش داده شده از خارج از کشور صادر می شدند که این امر باشگاه مربوط به نژاد را نگران تر می کند، به خصوص اینکه یک گریفون در یک نمایش مخصوص استفاده شد و بلافاصله توسط یک انگلیسی خریداری شد و به انگلیس منتقل شد. هنگامی که این سگ های کوچک در اواخر دهه 1800 وارد انگلیس شدند، به عنوان “سگ های خارجی” در باشگاه Kennel ثبت شدند. تا سال 1898، سرانجام توسط باشگاه Kennel به رسمیت شناخته شد، اگرچه در آن زمان فقط 3 سگ ثبت نام كرده بودند كه دو نفر از آنها بروکسل گریفون بودند كه قهرمان انگلیس شدند و نام آنها برونو و ماوسكیتیر روژ بود.
چند سال بعد، KC تصمیم گرفت كه گریفون ها با گوش های برش خورده دیگر نمی تواند در نمایش ها شرکت کنند و همین امر باعث شد كه بیشتر پرورش دهندگان انگلیسی برنامه های پرورش خود را تنظیم كنند. جنگ های جهانی اول و دوم تأثیر منفی بر روی نژاد گذاشت و تعداد آنها به طرز خطرناکی کم شد، به ویژه که سگ های دارای پاهای کوچک دیگر به عنوان گزینه مناسب برای پرورش در نظر گرفته نمی شدند. نیاز به پرورش تا سال 1945، باعث شد که این نژاد در بلژیک بومی خود ناپدید شود، اما به لطف پرورش دهندگان در انگلستان که سگ های زیادی را به این کشور صادر می کردند، گریفون از ناپدید شدن و انتقراض نجات یافت. در دهه 1920 و 1930، تعداد نژادها در انگلستان زیاد شد، اما تعداد سگ هایی که در باشگاه Kennel ثبت شده بودند، تا دهه 1950 هنگامی که سگ های بیشتری پرورش و ثبت می شدند، بسیار کم بود. امروز، این سگ های کوچک به لطف طبیعت پر جنب و جوش، محبت آمیز و چهره های شاداب و شایان ستایش، به قلب و منازل بسیاری از مردم در انگلستان و بسیاری از کشورهای جهان راه پیدا کرده اند.
مشخصات ظاهری
گریفون یک سگ اسباب بازی جذاب و دلربا است که دارای ویژگی های بسیار جالب شخصیتی است که می تواند آنها را به عنوان یک همراه مناسب و یک همخانه عالی تبدیل می کند. آنها از نظر ظاهری کاملاً متعادل هستند که به جذابیت کلی آنها می افزاید. دو نوع از این سگ به صورت ظاهری وجود دارد که اولین آن دارای پوشش خشن و دومی دارای پوشش نرم و ملایم است. سر آنها نسبت به اندازه بدنشان بزرگ است و از جمله سگ هایی هستند كه جمجمه ی گرد و گنبدی شکلشان بسیار مشخص خواهد بود. موهای سر سگ زبر و خشن است، اما خیلی درشت نیستد و آنها بینی های سیاه را با سوراخ های باز دارند که ظاهر خاصی به آنها می دهد. پوزه آنها کوتاه است و لب های تنگ و چانه برجسته دارند.
گریفون ها دارای پوشش خارجی یا روکش های صافی هستند. چشم ها با رنگ تیره، روشن و گرد کاملاً زیبا و با فاصله از همدیگر قرار گرفته اند. گوش های آنها بلند و باریک است و به صورتی قرار گرفته اند که حالت افتاده دارند. دهان گریفون قسمت پایین صورت آنها قرار داد. گردن آنها نسبتاً بلند است و سگ ها آنها را کمی قوس دار نگه می دارند که شانه ها را در حالت مناسب و جالبی نمایش می دهد. قفسه سینه آنها عمیق و گسترده است به صورتی که گریفون دارای پاهای جلوی محکم و راست و دارای استخوان زیادی است. آنها سگ های جمع و جور هستند و به همین دلیل دارای کمرهای کوتاه و دنده های جمع و جوری هستند. ماهیچه هایی با ران های عضلانی و پاهای عقب طولانی دارند. پاهای آنها بسیار کوچک است و دارای ناخن های سیاهی هستند. دم ها از زاویه سگی که در هنگام حرکت هستند بلند نمایش داده می شوند.
مشخصات رفتاری
بروکسل گریفون یک سگ کوچک پر جنب و جوش و هشیار است که صفات ترسناک و متفاوتی نسبت به دیگر سگ های مشابه دارد. آنها شخصیت های سرگرم کننده و دوست داشتنی از طبیعت هستند. برای صاحبان بار اول انتخاب بسیار خوبی هستند زیرا این سگ های کوچک بسیار باهوش هستند و در دست های مناسب آموزش آنها به راحتی انجام می شود. شناخته شده است که آنها حساس هستند و به همین ترتیب به هیچ وجه به برخورد سخت و تمرینات اجباری پاسخ نمی دهند، اما به خوبی به تقویت مثبت و آموزش با پاداش پاسخ می دهند. توله سگ های گریفون باید از سنین جوانی به خوبی اجتماعی شوند و این به معنای معرفی آنها در بسیاری از موقعیت های جدید، مردم و حیوانات است که ممکن است به محض واکسینه شدن کامل، انجام شود. شناخته شده است که آنها کمی از رفتار های سرسختانه برخوردار هستند، اما وقتی به آنها راهنمایی های مناسبی داده شود، می توانند در بسیاری از فعالیت های ورزشی سگ های تفریحی برتر باشند.
گریفون ها ارتباط بسیار محکمی با صاحبان خود برقرار می کنند و به همین دلیل این سگ های کوچک واقعاً دوست ندارند مدت طولانی در خانه های خود رها شوند. آنها مستعد ابتلا به اضطراب جدایی هستند که منجر به ایجاد مشکلات رفتاری ناخواسته و مخرب در محیط خانه می شود. برای خانه هایی که حداقل یک نفر در خانه بماند، گزینه ایده آل و مناسبی محسوب می شوند. آنها برای افرادی که بیشتر روز را خارج از خانه می گذرانند انتخاب خوبی نیستند.
هوش و قابلیت آموزش
گریفون ها سگ های حساسی هستند و به هیچ وجه به هیچ گونه آموزش و تربیت سخت برای آنها امکان پذیر نخواهد بود و جواب نمی دهد. آنها به خوبی به آموزش هایی با پاداش و صبورانه پایخ می دهند و وقتی به آنها راهنمایی مناسبی داده شود، این سگ های کوچک می توانند برای شرکت در انواع ورزش های سگ آموزش ببینند و در آنها بسیار خوب عمل می کنند. آموزش آنها باید از اوایل کودکی شروع شود زیرا مهم است که قبل از اینکه چیزهایی را از دست بدهند، مقداری از صفات قوی تر خود را مهار کنند. همچنین با گریفون ها باید از سن جوانی به خوبی رفتار شود، این بدان معناست که به آنها آموزش می دهید تا پنجه و گوش خود را لمس کنند، زیرا در غیر این صورت بسیاری از این سگ های کوچک هنگام پیرایش ناخن ها یا چک کردن گوش های خود برای عفونت بسیار استرس می گیرند.
توله سگ های گریفون فوق العاده زیبا هستند و باهوش نیز خواهند بود. به طور خلاصه، آنها به سرعت در حال یادگیری چیزهای جدید هستند، اما این شامل سایر چیز های خوب و بد می شود. صاحبان جدید باید از شروع کار تربیت و آموزش خودداری کنند تا از ایجاد بیماری با نام سندرم سگ کوچک، جلوگیری کنند. این می تواند آنها را به صورت ناعادلانه وادار به انجام کار های مختلف کنند. بهتر است قوانین، محدودیت ها و مرزها را برای انها تنظیم کنید تا یک توله سگ گریفون بفهمد که چه رفتاری قابل قبول است و چه چیزی نیست.
کودکان و سگ های نژاد بروکسل گریفون
گریفون ها به طور کلی با بچه ها روبه رو خواهند شد و با دیدن آنها مشکلی ندارند، اما از هرگونه برخورد و بازی سخت با بچه ها باید جلوگیری شود و این بدان معنی است که هرگونه تعامل بین بچه ها و سگ باید توسط یک فرد بزرگسال به خوبی کنترل شود تا مطمئن شوید که زمان بازی آرام است و مشکلی ایجاد نخواهد شد. این سگ های کوچک معمولاً در با سایر سگها خوب هستند و اگر با گربه ها بزرگ شده باشند، تحمل نزدیکی آنها را نیز دارند. اگر گریفون به حیوانات اهلی و حیوانات کوچکتر معرفی شود، آنها می توانند اطراف آنها بمانند، اما عاقلانه نیست که یک گریفون را در یک اتاق با آنها تنها بگذاریم.
سلامتی
متوسط امید به زندگی یک بروکسل گریفون بین 9 تا 15 سال است که این مقدار در صورتی درست است که به درستی از آنها مراقبت می شود و از یک رژیم غذایی با کیفیت مناسب و متناسب با سن آنها تغذیه می شود. گریفون به عنوان یک سگ کوچک مقاوم شناخته می شود و از مسائل بهداشتی ارثی و مادرزادی که بسیاری از سگ های با نژاد دیگر را گرفتار می کنند، رنج خواهند برد که تحمل آنها را ندارند. نگرانی های سلامتی که بیشتر از همه در مورد نوع نژاد گفته می شود، اگر می خواهید خانه خود را با یکی از این سگ های پر جنب و جوش و پرانرژی به اشتراک بگذارید شامل موارد زیر است:
• شکاف مام
• بیماری دیسک کمر
• حساسیت
مراقبت
مانند هر نژاد دیگر، گریفون ها باید به طور مرتب مراقبت شوند تا اطمینان حاصل شود که پوشش خارجی و پوست آنها در وضعیت عالی قرار دارد. همچنین برای اطمینان از سالم بودن و سالم ماندن آنها باید به طور منظم و روزانه ورزش کنند. مهمتر از این، آنها باید از مواد غذایی باکیفیت تغذیه شوند که تمام نیازهای غذایی آنها در طول زندگی برآورده شود.
نظافت
گریفون هایی که کت های کوتاه دارند در قسمت جلوی نظافت کمتر نگهداری می کنند و فقط یک برس هفتگی باعث می شود همه چیز مرتب و زیبا به نظر برسد. با این حال ، گریفون با روکش خشن از نگهداری بالاتری برخوردار است زیرا کتهای آنها حداقل باید دو بار در سال دستکشیده شود و در حالت ایده آل این نیاز به یک داماد حرفه ای است. همچنین لازم است که مراقب گوش های گریفون باشید و در صورت لزوم آنها را تمیز کنید تا از بروز خطر ابتلا به هرگونه عفونت که به نظر می رسد پاک شود ، جلوگیری می کند. همچنین شستشو و تمیز کردن صورت Griffon هر روز بسیار مهم است زیرا مواد غذایی غالباً در چین خورده می شوند که اگر بوی آن شروع به بوی شدن کند و ممکن است منجر به ایجاد سگ های دردناک سگ شود ، که اغلب پاک نیستند.
ورزش
گریفون ها پر انرژی هستند، از آن دسته سگ هایی هستند که باید حداقل 30 تا 60 دقیقه ورزش در روز انجام دهند. با توجه به این نکته، آنها برای افرادی که زندگی کم تحرک تر دارند و سگ های خود را برای چند پیاده روی کوتاه در روز به بیرون می برند، انتخاب خوبی هستند. در حالت ایده آل، باید ابتدا گریفون ها را برای پیاده روی کوتاه تر در صبح و سپس برای پیاده روی های طولانی تر، بعد از ظهر ها اقدام کرد. آنها همچنین از اینکه بتوانند در باغچه های پشتی خانه و باغ های بزرگ هر چند وقت یک بار به راحتی تردد کنند، جایی که واقعاً می توانند انرژی را رها کنند، لذت می برند، اما حصارکشی باید برای نگهداری این سگ ها بسیار ایمن باشد. همچنین برای گریفون مهم است که تحریک ذهنی داشته باشد زیرا در غیر این صورت ممکن است این سگ های کوچک باهوش خسته شوند و در نتیجه راهی برای سرگرمی خود پیدا می کنند که می تواند به معنای کمی مخرب بودن در خانه باشد.
تغذیه
اگر یک توله سگ بروکسل گریفون را از یک پرورش دهنده دریافت کنید، آنها به شما یک برنامه غذایی ارائه می دهند و مهم است که به همان روال بچسبید. از همان برنامه برای تغذیه همان توله سگ استفاده کنید تا از ایجاد هرگونه مشکلی در سلامت و جسم آنها جلوگیری کنید. شما می توانید رژیم غذایی یک توله سگ را تغییر دهید، اما این کار باید بتدریج انجام شود و همیشه اطمینان حاصل کنید که هیچگونه عارضه هضمی ایجاد نمی کنند و در صورت بروز این کار، بهتر است آنها را دوباره به رژیم غذایی اصلی خود برگردانید. بهتر است همواره قبل از تغییر رژِم غذایی آنها با دامپزشک یا پرورش دهنده مشورت کنید.
معمولا سگ های مسن تر رژیم غذایی خاص تری دارند و کمتر غذا می خورند همچنین می توان گفت بوی بدن آنها با توجه به تغذیه کمشان بیشتر خواهد بود، اما این بدان معنی نیست که می توانید رژیم غذایی با کیفیت پایین تری به آنها بدهید. بهتر است دو بار در روز، یک بار در صبح و سپس دوباره عصر، یک سگ بالغ را تغذیه کنید، مطمئن شوید که این ماده غذایی با کیفیت مناسب است که تمام نیازهای غذایی آنها را برآورده می کند. همچنین مهم است که سگ ها مقدار مناسبی از ورزش را داشته باشند تا کالری اضافی را سوزانده و از وزن اضافی آنها جلوگیری کند که می سلامتی آنها را تضمین کند. چاقی می تواند زندگی یک سگ را تا چندین سال کوتاه کند، بنابراین باید بسیار مراقب باشید.
