گوسفند دورست
نام علمی گوسفند دورست “Ovis Aries” می باشد. این نوع گوسفند در استرالیا یافت می شود که اساسا به خاطر شاخ هایش شناخته می شود. شاخ های دورست بزرگ و حلقه ای می باشد. گوسفند های دورست دارای دو گونه می باشند، گونه شاخ دار و گونه بدون شاخ، که تنها تفاوت میان این دو گونه همین دارا بودن شاخ می باشد. به استثنای این یک تفاوت، این دو گونه هیچ فرق دیگری با هم ندارند و کاملا به هم شبیه اند. جالب است بدانید که بر خلاف بسیاری از حیوانات دیگر که در حال انقراض هستند، تعداد گوسفندان دورست در طی سال های اخیر به تدریج افزایش یافته است. گوسفندان دورست پشم های بسیار کمی در پاها، صورت و شکم خود دارند. پشم های آن ها سبک تر از دیگر گوسفندان است؛ همین ویژگی آن را برای ریسندگی بسیار مناسب می سازد. سم آن ها سفید رنگ و لب ها، پوست و سوراخ های بینی آن ها به رنگ صورتی است.
به جمع گوسفندان دورست “گله” گفته می شود. به دورست های نوزاد بره و بعد از یک سالگی هوگت (Hogget) می گویند. نام گوسفندان ماده بالغ، میش و نام گوسفندهای نر بالغ، قوچ است. به قوچ های فاقد توانایی تولید مثل اخته گفته می شود.
ویژگی های گوسفند دورست
سرعت رشد این گوسفندان بسیار سریع بوده و جثه بزرگ و بدن فربه ای دارند. از این رو برای تامین مقدار گوشت مورد نیاز جامعه بسیار مناسب است. گوشت این گوسفند به خاطر طعم خیلی خوب و لذیذی که دارد معروف است. برای پرورش دهندگان برتر گوسفند، گوسفندان دورست بدون شاخ دارای ارزش تجاری بالایی هستند.
گوسفندهای پر جنب و جوش دورست دارای دید 300 درجه هستند و برای دیدن پشت سر خود مجبور نیستند سر خود را بر‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گردانند؛ این گوسفندان از قدرت شنوایی بسیار خوبی نیز برخوردار هستند. ویژگی جالب این حیوانات این است که آن ها با زیر باران بودن مشکلی ندارند، اما در مواقعی که هوا آفتابی است حتما به دنبال سایه می گردند.
در حال حاضر بیش از 900 نژاد مختلف گوسفند در جهان و بیش از 40 نوع نژاد در ایالات متحده آمریکا وجود دارد. تعداد دندان های گوسفندان 32 عدد است. آن ها 24 دندان تخت و 8 دندان پیشین دارند. گوسفندان در فک فوقانی و در قسمت جلوی دهان خود هیچ دندانی ندارند و دندان های پایینی به لثه بالایی فشار می آورند. از شیر گوسفند بیشتر برای تهیه پنیر لذیذ استفاده می شود. گوسفند دورست دارای دمای متوسط بدن تقریبا 102.5 درجه فارنهایت (39.1 درجه سانتی گراد) است. از یک بره به طور متوسط 41 تا 54 کیلوگرم گوشت به دست می آید. شکافی در لب بالایی گوسفند دورست وجود دارد که به آن ها اجازه می دهد تا برگ های مورد علاقه خود را از گیاهان انتخاب کنند.
متوسط طول عمر یک گوسفند بین 6.1 تا 11 سال است. شیر این گوسفند نسبت به شیر گاو و یا بز، از روی، کلسیم، پروتئین، چربی، ریبوفلاوین، تیامین و نیاسین بالاتری برخوردار است. گوسفندان دورست گیاه خوار هستند و از برگ، علف، یونجه و … تغذیه می کنند. هر گوسفند دارای چهار بخش در سیستم گوارش خود است که به تجزیه آنچه می خورد کمک می کند. لازم به ذکر است که گوسفند دورست نشخوار کرده و غذای خود را در دو مرحله هضم می کند.
تولید مثل گوسفندان دورست
گوسفندان سالانه و یا هر دو سال یک بار، 1 الی 3 بره به دنیا می آورند. بره ها در زمان به دنیا آمدن، حدود 2.2 تا 3.6 کیلوگرم وزن دارند. دوران بارداری میش ها بین 145 تا 156 روز طول می کشد.
میش دورست مادری فوق العاده با ظرفیت زاد و ولد استثنائی می باشد و به راحتی قادر است تا گوسفندان یک قلو و یا دو قلو را پرورش دهند. گوسفندی که از 14 تا 16 ماهگی از شیر گرفته شده است و می تواند از وزن 60 کیلو بگذرد.
اندازه گوسفندان دورست
به طور میانگین وزن قوچ های دورست، به95 تا 113 و وزن میش ها، به63 تا 79 می رسد. نژاد بدون شاخ دورست فقط با شرایط استرالیا سازگار است و در میان مردم آن جا بسیار محبوب است.
پشم گوسفندان دورست
پشم آن ها تمیز و سفید است و برای کسانی که در این تجارت هستند ویژگی ارزشمندی محسوب می شوند.
پشم نوع داونز (downs) کوتاه و ضخیم بوده و ضخامت آن در حدود 30 میکرون است و از همین رو برای ریسندگی و تولید نخ مناسب می باشد. از جمله ویژگی های منحصر به فرد این نوع پشم خاصیت ارتجاعی فیبر آن است. به همین دلیل از این نوع پشم می توان تشک، لحاف، لباس، پشتی و … تولید کرد.
پرورش گوسفندان دورست
تنوع زیادی در نحوه تولید مثل و پرورش گوسفندان دورست وجود دارد. پرورش دهندگان با توجه به روش و شرایط خود از انواع مختلفی از برنامه های پرورش گوسفند استفاده می کنند.
