گوسفند پارسی سر سیاه

گوسفند سر سیاه نوعی گوسفند اهلی است که نژاد آن در آفریقای جنوبی سرچشمه گرفته است. این نژاد دارای دم چربی مانند است و در بین انواع گوسفندان به عنوان نژاد گوسفند های گوشتی در نظر گرفته می شود که می توان از گوشت آن استفاده کرد. این نژاد به طور مستقیم از یک نسل گوسفندان سومالی است و می توان گفت اصالاتا اهل همانجاست. همچنین می توان گفت که از نژاد گوسفند مودار است، به این معنی که مو یا پشم این نوع گوسفند رشد نمی کند. این نوع گوسفند می تواند گرما را بهتر از نژاد های گوسفند پشمی تحمل کنند.
علیرغم اینکه نام این نژاد گوسفند های سر سیاه فارسی است، در واقع از سومالی سرچشمه گرفته است. این نژاد در حدود سال 1870 وارد آفریقای جنوبی شد. این نژاد با نژاد های گوسفند های محلی ترکیب شده یا به نوعی پیوند زده شده است؛ همچنین با استفاده از این ترکیب نژاد گوسفند های محلی از جمله نژاد دورپر (Dorper) اصلاح شد. پیش بینی می شود که در دهه 50 میلادی حدودا 2 میلیون گوسفند سر سیاه پارسی در آفریقای جنوبی وجود داشته باشد. این نژاد گوسفند، همچنین به کنیا، غنا، اتیوپی و تانزانیا معرفی شده اند.
نژاد گوسفند سر سیاه همچنین به منظور تامین گوشت مورد نیاز به مناطقی از جمله کارائیب، آمریکای مرکزی و جنوبی منتقل شدند. این نژاد به عنوان یک نژاد رسمی توسط انجمن پرورش دهندگان گوسفند برزیل شناخته شده است. در حال حاضر این نژاد به طور عمده برای تولید گوشت پرورش داده می شود.

خصوصیات گوسفند پارسی سر سیاه

گوسفند پارسی سر سیاه یک نوع حیوان اهلی با اندازه‌‌ی کوچک تا متوسط است. آنها به طور کلی به رنگ سفید هستند؛ اما همانطور که از نام آنها مشخص است سر آنها به رنگ مشکی است. علاوه بر سر می توان گفت که گردن و گوش های افتاده به رنگ مشکی دارند. در قسمت برآمدگی و پایین دم آنها تجمعی از چربی وجود دارد. این نژاد گوسفند در هر دو نوع نر و ماده از بدو تولد حدودا 2.6 کیلوگرم وزن داشتند. متوسط وزن بدن گوسفند های بالغ پارسی سر سیاه در نوع نر حدودا 68 کیلوگرم و در نوع ماده 52 کیلوگرم است.

کاربرد ها

گوسفند پارسی سر سیاه یک نژاد گوسفند گوشتی است. با توجه به این نکته می توان گفت که عمدتا این نوع گوسفند را برای تولید گوشت پرورش می دهند.

نکات ویژه مربوط به گوسفند پارسی سر سیاه

در این مطلب به نکاتی کاربردی و مهم در مورد گوسفند پارسی سر سیاه اشاره خواهیم کرد. برای اطلاع در مورد ویژگی ها و نکات خاص پیشنهاد می کنیم که تا انتهای این مطلب ما را همراهی کنید.
• گوسفند های سر سیاه به خوبی با اقلیم محل خود سازگار هستند. پیش از این، این نوع گوسفندان به خاطر چربی زیاد در قسمت دم آنها پرورش داده می شدند که دارای مزیت هایی در شرایط خشک بودند. همچنین می توانستند از این چربی ها در زمینه پخت سایر غذاها استفاده کنند.
• گوسفند سر سیاه ماده، مادران بسیار خوب و مناسبی هستند که به مدت 84 روز عمل شیردهی را انجام می دهند. آنها در دوران شیردهی حدودا 50 کیلوگرم شیر تولید می کنند و شیر آنها حاوی حدود 9.5 درصد چربی است.
• انتظار نمی رود که گوسفند نژاد پارسی سر سفید در بازار تجارت گوشت گوسفند با نژاد های مدرن رقابت کند، ولی می تواند صرفه اقتصادی در این زمینه به همراه داشته باشد. بعلاوه می توان از این نژاد با توجه به داشتن چربی و گوشت مناسب در ساخت و تهیه سوسیس استفاده کرد.

فاکتور های موثر گوسفند پارسی سر سفید

پارسی سر سفید یک نژاد مقاوم است ، که می تواند مسافت های طولانی را با استفاده از پاهای غزال مانند خود فقط با نوشیدن مقدار کمی آب طی کند. اگرچه این نژاد در شرایط پیچیده و مشکل نسبت به نژاد های دیگر به مراقبت کمتری نیاز دارد؛ ولیکن این نوع نژاد هم مانند سایر نژاد های دیگر در زمینه تولید گوشت نیاز به مراقبت و نگهداری دارند، باید با استفاده از روش های مختلفی نگهداری و محافظت شوند.