جراح ماهی شانه نارنجی

جراح ماهی شانه نارنجی با وجود ظاهر متفاوتی که دارد، اغلب مورد بی توجهی و کم لطفی قرار می گیرد. این موجود، یک ماهی بسیار زیبا و مناسب برای نگهداشتن در آکواریوم است. در هنگام بالغ شدن، رنگ بدن آن ها به شدت تغییر می کند. جراح ماهی شانه نارنجی یکی از سازگارترین جراح ماهی ها است و پرخاشگری کمتری نسبت به ماهی های دیگر نشان می دهد. اگر قصد دارید در یک آکواریوم بیش از یک ماهی نگهداری کنید پس بهتر است ماهی ها را در سن نوجوانی تهیه کنید و همه آن ها را در همان سن درون آکواریوم قرار دهید.

بررسی اجمالی

نام های متعارف: جراح ماهی شانه نارنجی، جراح ماهی نوار نارنجی، جراح ماهی دوش نارنجی

نام علمی: Canthurus olivaceus

اندازه ماهی بالغ: حداکثر 35 سانتی متر

طول عمر: بین 5 تا 7 سال

خانواده: Acanthuridae

زیستگاه: جزایر اقیانوس آرام

خصوصیت رفتاری: نیمه وحشی

حداقل اندازه مخزن: 135 گالن

نوع تغذیه: همه چیز خوار

نحوه تولید مثل: تخم گذار

میزان pH: 8.1 تا 8.4

میزان سختی آب dGH: 8 تا 12

دما: 75 تا 82 فارنهایت (24 تا 28 درجه سانتی گراد)

همچنین بخوانید: جراح ماهی باله بادبانی

مشخصات ظاهری

در نگاه اول رنگ های شانه نارنجی چندان واضح نیستند، اما با بررسی های دقیق تر این ماهی متوجه یک رنگ زیتونی مایل به قهوه ای می شوید که توسط نوار نارنجی رنگ روی شانه آن برجسته شده است.

به دلیل اندازه بزرگتر ماهی در دوران بزرگسالی، شانه نارنجی بیشتر از آکواریوم های کوچک، در آکواریوم های بزرگ عمومی نمایش داده می شوند. بدن این ماهی در مرحله جوانی به رنگ زرد روشن است و فقط نوار آبی رنگی روی باله های مقعدی و پشتی دیده می شود. ماهی های نوجوان فاقد لکه نارنجی  رنگی که با بالغ شدن روی شانه هایشان ایجاد می شود هستند.

نیش هایی که در قسمت پایینی دم شانه نارنجی وجود دارند به اندازه برخی از جراح ماهی های دیگر مانند جراح ماهی آشیل و یا تک شاخ ماهی سر نرم خطرناک نیستند. با این وجود آن ها آن قدر بزرگ و تیز هستند که بتوانند زخم های شدیدی وارد کنند؛ بنابراین هنگام دست زدن به این ماهی محتاط باشید. در حالی که نیش های آن ها می توانند جراحت های جدی وارد کنند، اما خطر اصلی ایجاد عفونت های باکتریایی است که می تواند بسیار جدی باشد.

زیستگاه و پراکندگی

زیستگاه این ماهی ها جزایر هاوایی بوده و پراکندگی این گونه از جراح ماهی از جنوب به پلی‌نزی مرکزی و از غرب به میکرونزی، ملانزی، فیلیپین و هند شرقی گسترش می یابد.

جراح ماهی های شانه نارنجی، در طی فرآیند رشد خود به سمت آب های اکسیژن دار در نزدیکی مناطق صخره ای مهاجرت می کنند. آن ها معمولا پس از مهاجرت در همان جا زندگی می کنند؛ مگر این که مجبور شوند به خاطر عوامل خارجی مانند طوفان، که آب ها را غیر قابل سکونت می کند، به جای دیگری بروند.

همزیستان

تا زمانی که آکواریوم به اندازه کافی بزرگ باشد، ممکن است بتوانید یک ماهی نوجوان و یک ماهی بزرگسال را کنار هم نگهدارید. این موضوع به طور کلی بر تمام آکواریوم های بزرگ صدق می کند؛ اما اگر قصد دارید که این گونه را با جراح ماهی های دیگری نگهداری کنید، توصیه می شود ابتدا جراح ماهی شانه نارنجی را در آن جا قرار دهید. ولی اگر از همان گونه است، هر دو را با هم قرار دهید.

زیستگاه و مراقبت

به دلیل اندازه بزرگ این ماهی ها و نیز تمایل آن ها به حرکت کردن مداوم در آکواریوم، حداقل اندازه آکواریوم پیشنهادی برای این ماهی حداقل 135 گالن با فضای شنای آزاد است. شانه نارنجی به چند پناهگاه و محل امن مناسب احتیاج دارد که در صورت ترسیدن و یا وحشت زده شدن به آن پناه ببرند. داشتن مقدار زیادی سنگ زنده در مخزن نه تنها به شما در حفظ پارامترهای خوب آب کمک می کند بلکه محیط طبیعی تری را برای ماهی شانه نارنجی فراهم می کند؛ زیرا آن ها جلبک هایی که بر روی سنگ های زنده رشد می کنند را دوست دارند.

همچنین بخوانید: جراح ماهی دلقک

رژیم غذایی

این ماهی به عنوان یک گیاهخوار از جلبک های رشته ای، دیاتوم ها و همچنین لایه های کف ماسه تغذیه می کند. بهتر است شرایط آکواریوم را متناسب برای رشد جلبک ها مهیا کنید. این ماهی باید از رژیم های غذایی متفاوتی از جمله جبلک های دریایی و همچنین غذاهای گوشتی تغذیه کنید. آویزان کردن جلبک دریایی خشک شده نوری با یک گیره در آکواریوم، یک روش عالی برای تغذیه این ماهی است. شانه نارنجی از صاریغ های میگوسان تغذیه می کند که منبع عالی پروتئین برای این ماهی و ماهی های دیگر محسوب می شود. شما همچنین می توانید آن ها را با خیار، کاهو و کلم بروکلی تغذیه کنید. غذاهای منجمد گوشتی نیز برای این ماهی مناسب است.

تفاوت های جنسیتی

جراح ماهی های شانه نارنجی در طول عمر خود شاهد هیچ گونه تغییر جنسیتی نیستند. به نظر نمی رسد که این گونه هیچ مشخصه منحر به فردی میان جنسیت ها داشته باشد. نر ها در دوران جفت گیری رنگ روشن تری دارند.

تولید مثل و پرورش

تا کنون ماهی های شانه نارنجی در اسارت به طور مناسب پرورش داده نشده اند. در طبیعت، این ماهی مانند سایر جراح ماهیان با “تخم ریزی آزاد” یا به عبارتی پراکندگی تخم ها تولید مثل می کنند. به این گونه که جراح ماهیان ماده تخم ها ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌را در نزدیکی سطح آب رها می کند و سپس ماهیان نر آن ها ‌‌‌‌‌‌را بارور می کنند. تخم های بارور شده پس از رسیدن به سطح آب، با جریان اقیانوس در لایه پلانکتون اقیانوس قرار می گیرند. در حالی که هنوز در آن جا قرار دارند، تخم ها بالغ می شوند و بچه ماهی ها به دنیا می آیند. بچه ها از جلبک ها، لارو‌‌ها و سایر حیوانات میکروسکوپی موجود در لایه پلانکتون تغذیه می کنند. آن ها به پایین اقیانوس می روند و معمولا در آب های آرام خارج از محدوده مناطق مواج و در کنار صخره ها و نیز در خلیج ها و بندر‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها ساکن می شوند.